Hydroizolacja tarasu – jak ją wykonać i czego użyć?

Hydroizolacja tarasu i balkonu to jedna z najważniejszych prac wykończeniowych, które decydują nie tylko o komforcie i bezpieczeństwie użytkowania, ale także o trwałości i odporności ich powierzchni. Jak powinno wyglądać prawidłowe wykonanie hydroizolacji i jakich należy użyć materiałów? Sprawdź!

Hydroizolacja balkonu i tarasu

Dlaczego hydroizolacja tarasu ma tak duże znaczenie? W naszym klimacie panują warunki atmosferyczne, które w dłuższej perspektywie mogą uszkadzać zarówno strukturę tarasów, jak i balkonów. Opady deszczu i śniegu, silne słońce, a także zmienne temperatury wpływają na ich trwałość. W przypadku źle wykonanej izolacji tarasu masy ciepłego powietrza mogą powodować naprężenia, które przyczyniają się do powstawania zarysowań i pękania warstw posadzkowych, co skutkuje wnikaniem wody w głębsze warstwy. W konsekwencji mamy do czynienia z awariami w postaci przecieków do środka budynku i niszczeniem tarasu. Odpowiednio wykonana izolacja balkonu lub tarasu to gwarancja ich trwałości i wytrzymałości.

Co jeszcze warto wiedzieć, jeśli czeka nas izolacja tarasu lub balkonu?

• Ocieplanie tarasu - na czym polega?

• Hydroizolacja tarasu znajdującego się nad pomieszczeniem ogrzewanym pozwala nie tylko na zabezpieczenie powierzchni na zewnątrz, ale też sufitu pokoju.
• Odpowiednie wykonanie izolacji na gruncie pozwoli uniknąć uszkodzenia poszczególnych warstw, a w konsekwencji kosztownych napraw i remontów.
• Zabezpieczenie tarasu przed przedostawaniem się wody można wykonać zarówno w nowo budowanym, jak i istniejącym budynku, w tradycyjnym i w nowoczesnym budownictwie.
• Hydroizolacja na taras i na balkon powinna być dobrana do rodzaju podłoża.
• Najważniejsze cechy hydroizolacji tarasu i balkonu to odporność na stałe zawilgocenie, elastyczność i wytrzymałość.

Czym najlepiej uszczelnić taras? Warstwa hydroizolacyjna

Obecnie w sklepach znaleźć można dużą ilość produktów i materiałów, dzięki którym można wykonać odpowiednią hydroizolację balkonu i tarasu. Najczęściej wykorzystuje się do tego celu izolację mineralną, w której stosuje się zaprawy cementowe jedno- lub dwuskładnikowe wzbogacone polimerami. Całość tworzy powłokę chroniącą przed przeciekaniem wody i wilgoci. Przed zastosowaniem takiej izolacji tarasu należy przeprowadzić zagruntowanie podłoża (płyty). Rozwiązanie takie zapewnia dobre właściwości izolacyjne i jest stosunkowo proste w wykonaniu. Izolacja na bazie mineralnej dobrze trzyma się płytek i posadzki i tworzy elastyczną powłokę zachowującą swoje właściwości zarówno w wysokich, jak i niskich temperaturach. Trzeba jednak wspomnieć, że w większości zaprawy cementowe z polimerami można nakładać tylko na suche podłoże, co nie zawsze jest możliwe. Gotowa powłoka przy tym nie wygląda estetycznie, dlatego też należy pokryć ją na przykład płytkami (co pozwoli przede wszystkim ochronić ją przed ścieraniem).

Kolejnym materiałem, który stosuje się do hydroizolacji tarasu, jest papa podkładowa, która składa się z osnowy z włókna szklanego albo z poliestru i z powłoki bitumicznej. Papę układa się w dwóch warstwach przedzielonych podsypką z piasku albo folią polietylenową. Pierwsza warstwa hydroizolacyjna powinna znaleźć się na wyrównanej powierzchni z zachowaniem co najmniej dziesięciocentymetrowego zakładu. Coraz częściej zamiast papy stosuje się też folie izolacyjne wykonane z polietylenu, które mogą być wytłaczane lub płaskie. Folię wytłaczaną łączy się na zakład i zabezpiecza dodatkowo przy pomocy taśmy uszczelniającej. Folię gładką z kolei układa się w dwóch warstwach, przy czym pierwszą z nich przykleja się do podłoża.

Nakładanie hydroizolacji w płynie

Folia z włókniną polipropylenową to ulepszona wersja folii standardowej. Na warstwie zaprawy klejowej układa się ją włókniną do spodu, dzięki czemu świetnie sprawdza się jako hydroizolacja betonu, a jednocześnie stanowi bezpośrednią warstwę przed wykończeniem tarasu. Jeśli ułożymy folię włókniną do góry (na przykład na papie albo na folii płaskiej), zyskamy prawidłowy drenaż, który pozwoli na szybkie odprowadzenie wody ze spoin między kafelkami.

Do hydroizolacji możemy również użyć masę uszczelniającą i maty uszczelniająco-kompensujące. Zobaczmy, jak działają i jak należy je kłaść:

• Masa uszczelniająca powstaje na bazie cementu albo żywic polimerowych. Może mieć formę folii w płynie lub zaprawy uszczelniającej. Ułożona na betonowym podłożu tworzy szczelną, bezspoinową powłokę. Nakłada się ją pędzlem lub pacą w dwóch warstwach, tworząc podkład pod właściwą nawierzchnię o grubości 2-4 mm.
• Maty uszczelniająco-kompensujące układa się bezpośrednio pod płytki ceramiczne. Ich ułożenie jest stosunkowo proste: rozwija się je na powierzchni tarasu i przytwierdza do podłoża z użyciem specjalnych preparatów klejących. Następnie przeprowadza się montaż okładziny ceramicznej. Maty mają dobre właściwości izolujące, o czym świadczy choćby fakt, iż wykorzystywane są do izolacji basenów.

Najnowocześniejszym obecnie sposobem na hydroizolację na tarasie jest stosowanie płynnej membrany z żywicy poliuretanowej. To dość nowe rozwiązanie, jednak zyskuje coraz większe uznanie. Na czym polega? Żywica tworzy na powierzchni tarasu lub balkonu cienką powłokę zapewniającą szczelność i chroniącą przed przeciekaniem i przed działaniem wilgoci. Co więcej, wykończenie żywicą zapewnia estetyczny efekt. To materiał odporny na promieniowanie UV, a przy tym jest odporny zarówno na wysokie, jak i na niskie temperatury. Żywica dostępna jest w wariancie matowym, półmatowym i błyszczącym, a także w różnych kolorach. Oto kilka dodatkowych informacji na temat stosowania hydroizolacji z zastosowaniem posadzek żywicznych na balkony i tarasy:

• Są uniwersalne: dopasowują się do każdego wymiaru i kształtu tarasu,
• Stanowią jednocześnie hydroizolację i wykończenie (płytki czy deski tarasowe nie są już potrzebne), co pozwala zaoszczędzić pieniądze i czas,
• Posadzki żywiczne są łatwe w czyszczeniu, ponieważ wystarczy myć je wodą z detergentem,
• Izolacje z żywicy są wytrzymałe (producenci oferują nawet 25-letnią gwarancję),
• Posadzkę żywiczną cechuje odporność na pękanie i ścieranie,
• Posadzka taka ma właściwości antypoślizgowe.

Taras wyłożony folią do hydroizolacji

Jak wykonać hydroizolację tarasu krok po kroku?

Skuteczność zastosowanej na tarasie lub na balkonie hydroizolacji zależy przede wszystkim od starannego i prawidłowego przeprowadzenia wszystkich prac. Nie ma przy tym znaczenia, czy przeprowadzamy izolację na tarasie na gruncie, czy też taras na piętrze, na przykład nad pomieszczeniem (taras na garażem lub pokojem). Bez względu na to, jakie produkty wybierzemy do izolacji, należy je dokładnie rozprowadzić i zabezpieczyć takie miejsca jak narożniki, krawędzie i łączenia nawierzchni tarasu ze ścianą. Ile kosztuje hydroizolacja w przypadku balkonów i tarasów? Standardowa hydroizolacja tarasu zwykle będzie kosztować około 150 złotych za metr kwadratowy. Cena ta może się zmieniać w zależności od powierzchni, a także od rodzaju i stopnia zniszczenia tarasu i balkonu. Waha się ona w granicach od 90 do 270 złotych za metr kwadratowy, przy czym obejmuje ona również robociznę.

Jak w takim razie powinna wyglądać hydroizolacja tarasu krok po kroku?

1. Przygotowanie podłoża, które musi nastąpić przed rozpoczęciem prac i które polega na dokładnym wyrównaniu nawierzchni. Jeśli jest taka potrzeba, należy użyć do tego celu masy naprawczej. Gruntujemy podłoże, pozostawiamy je do wyschnięcia, montujemy szablony montażowe i wypełniamy je masą naprawczą (pozwolą one również stworzyć obrys miejsc, w których następnie zamontujemy profile i narożniki).
2. Ustalenie miejsca montażu elementów blacharskich. Przykładamy w miejscu montażu narożniki, by ustalić, w którym miejscu wywiercić otwory, osadzamy kołki rozporowe i wkręcamy je do połowy. Wymierzamy i docinamy profile, przykładamy je i wiercimy otwory. Po ustaleniu miejsca montażu wymienionych elementów blacharskich następuje hydroizolacja tarasu.
3. Montaż elementów blacharskich na świeżej warstwie masy. Przykręcamy je, kontrolując na bieżąco poziom nawierzchni. Profile łączymy przy zastosowaniu łączników, wypełniając szczeliny masą uszczelniającą (na przykład silikonem sanitarnym). Na wszystkie elementy blacharskie nakładamy hydroizolację i pokrywamy je taśmą uszczelniającą.
4. Hydroizolacja tarasu. Po wtopieniu się taśmy w hydroizolację, przystępujemy do rozprowadzenia masy na całej powierzchni przy użyciu pacy. Pozostawiamy całość do wyschnięcia na 3-4 godziny, po czym nakładamy kolejną warstwę hydroizolacji. Całkowite wyschnięcie nawierzchni następuje po około 24 godzinach.
5. Wykańczamy taras płytkami ceramicznymi lub drewnem. Jeśli stosujemy okładzinę ceramiczną, należy zastosować wysokoelastyczną zaprawę klejącą.

Jak wykonać warstwę spadkową balkonu lub tarasu?

Zarówno powierzchnia tarasu, jak i balkonu, powinna być ukształtowana tak, by występował na niej spadek na zewnątrz. Przyjmuje się, że wystarcza spadek 1-2%, czyli 1-2 cm na 1 m długości. Dzięki temu woda (deszczowa lub pochodząca z topniejącego śniegu albo z zawilgocenia ścian budynku) będzie mogła w sposób swobodny i naturalny odpłynąć. Niedopuszczalny jest natomiast spadek tarasu w kierunku budynku, ponieważ wówczas jego ściana jest nieustannie narażona na zawilgocenie, a przy wyjściu na taras w krótkim czasie mogą się pojawić kałuże. Z czasem okładzina tarasu ulega odklejaniu si niszczeniu, a woda może zalać pomieszczenie znajdujące się pod tarasem.

W przypadku tarasów o konstrukcji betonowej wylewamy masę do wcześniej przygotowanego deskowania. Zaczynamy od brzegów i kierujemy się ku środkowi. Po około 2 tygodniach od wylania betonu możemy usunąć deskowanie. Płyta konstrukcyjna musi się znajdować nieco niżej niż podłoga przylegającego do tarasu pomieszczenia. Należy pamiętać, że na płycie znajdzie się jeszcze kilka innych warstw, które nie mogą przewyższyć poziomu podłogi. Jeśli w warstwie konstrukcyjnej nie było spadku, należy go wykonać.

1. Oczyszczamy i odkurzamy podłoże, usuwając z niego wszystkie luźne elementy. Większe ubytki i nierówności wypełniamy zaprawą cementową. Wylewkę betonową gruntujemy warstwą kontaktową.
2. Spadek tarasu kształtujemy przy pomocy mieszanki betonowej o grubości minimum 4 cm. Można też jednak zastosować nowoczesne, szybkoschnące zaprawy wyrównujące, które mają dobre parametry wytrzymałościowe i nie pękają. Przy zewnętrznej krawędzi nawierzchni minimalna grubość warstwy spadkowej powinna wynosić około 4 cm, co zapobiegnie jej kruszeniu.
3. Przy wykonywaniu spadku na tarasie lub na balkonie konieczne jest zastosowanie dylatacji pomiędzy ścianą budynku a podłożem. Możemy do tego celu użyć twardego styropianu o grubości 2-5 cm lub poliuretanowej pianki dylatacyjnej.

Kiedy spadek na balkonie lub tarasie jest wykonany prawidłowo? Aby się o tym przekonać, będziemy potrzebować poziomicę o długości 100 cm i taśmę mierniczą. Ustawiamy poziomicę równolegle w kierunku spadku. i jej koniec opieramy na przykład o klocek, by wskazywała idealny poziom. Teraz przykładamy taśmę od strony klocka i mierzymy odległość od nawierzchni do poziomicy. Jeśli wynosi ona około 2 cm, oznacza to, że spadek został wykonany prawidłowo.

Jak naprawić uszkodzoną powierzchnię tarasu lub balkonu?

Jeśli hydroizolacja balkonu została wcześniej wykonana niedokładnie lub też okazała się nieszczelna, możemy się spodziewać kłopotów. Pierwszym objawem nieszczelności konstrukcji jest najczęściej odklejanie się płytek od posadzki, które przede wszystkim daje się zauważyć wczesną wiosną lub w okresie zimowym. Oznacza to, że wilgoć przedostająca się do środka płyty balkonowej może stać się zagrożeniem dla naszego bezpieczeństwa. W takim przypadku konieczne będzie skucie płytek, a najczęściej także zdjęcie starej hydroizolacji i nałożenie nowej warstwy. Na koniec oczywiście czeka nas również położenie nowej glazury.

Zaproponowane powyżej rozwiązanie jest czasochłonne i pracochłonne, a przy tym wymagające dużych nakładów finansowych. Czy można uniknąć takich kłopotów? Dobrą alternatywą będzie tu żywica, która pozwoli nam uniknąć zrywania płytek i hydroizolacji. Wystarczy nałożyć membranę żywiczną na powierzchnię tarasu, bezpośrednio na płytki, by przezroczysta warstwa żywicy utworzyła estetyczną, a przy tym zapewniającą doskonałą szczelność, warstwę. Wysokiej jakości membrany pozwalają nawet na odparowywanie wilgoci już zaabsorbowanej przez beton, co daje nam pewność, że wilgoć, która już zdążyła wniknąć do wewnątrz, nie pozostanie w głębszych warstwach, niszcząc taras lub balkon od środka.

O autorze

Dawid z Meblobranie.pl