Ocieplanie tarasu – na czym polega?

Na czym polega ocieplanie tarasu? Jak należy je przeprowadzić i o czym trzeba pamiętać, jeśli zależy nam na tym, by taras lub balkon służyły nam przez długie lata? Poznaj wszystkie tajniki dotyczące ocieplania tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym i nieogrzewanym!

Co trzeba wiedzieć na temat izolacji termicznej?

Czym jest izolacja termiczna i jak działa? Termiczna izolacja tarasu i balkonu stanowi zabezpieczenie pomieszczeń znajdujących się poniżej i pozwala zmniejszyć straty ciepła przenikającego na zewnątrz. Niweluje też mostki termiczne w miejscach mocowania tarasów, balkonów i loggii. Warstwa termoizolacyjna składa się z polistyrenu ekstrudowanego lub też ze styropianu EPS 100-038 (FS 20). W tym drugim przypadku warstwę należy zabezpieczyć od góry przed uszkodzeniami mechanicznymi, a stosuje się do tego celu folię polietylenową o grubości nie mniejszej niż 0,15 mm. Izolacja termiczna pozwala zapobiec wykraplaniu się pary wodnej pod paraizolacją oraz ograniczyć ruchy konstrukcji nośnej na stropie płyty spadkowej. W okresie zimowym zmniejsza straty ciepła z pomieszczeń znajdujących się poniżej, natomiast latem chroni przed ich nadmiernym ogrzaniem. Dobra izolacja tarasu powinna też przenosić obciążenia związane z jego użytkowaniem, dlatego dobrym rozwiązaniem jest wykorzystanie płyt ocieplających o dużej wytrzymałości na ściskanie (co najmniej 200 kPa).

Kilka ważnych informacji, które mogą się przydać przed przystąpieniem do wykonania izolacji termicznej tarasu, balkonu lub loggii:

• Oświetlenie tarasu w podłodze czy w zadaszeniu?

• Obliczenia izolacyjności cieplnej zgodne z normą PN-EN ISO 6946:2008 [10] wyznaczają grubość warstwy termoizolacyjnej.
• Grubość warstwy ocieplającej znajdującej się nad pomieszczeniem ogrzewanym (wykonanej zarówno z polistyrenu ekstrudowanego, jak i ze styropianu) powinna wynosić co najmniej 12 cm, chyba że z obliczeń wynika inaczej. W takim przypadku warto zastosować płyty ocieplające z pianki PUR, które pozwalają na zmniejszenie warstwy ocieplającej do 7 cm.
• Obrzeża tarasu, balkonu czy loggii należy zabezpieczyć drewnianą listwą zaimpregnowaną przed korozją biologiczną. Przytwierdza się ją do podłoża przy pomocy nierdzewnych kotew rozporowych.
• Warstwę termoizolacyjną powinny charakteryzować nienasiąkliwość i odporność na obciążenia mechaniczne. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie płyt ocieplających z frezowanymi obrzeżami, które pozwalają wyeliminować powstawanie mostków termicznych i tworzą gładką, jednolitą powierzchnię.
• Izolację tarasu można również układać dwuwarstwowo z przesunięciem styków. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo zawilgocenia termoizolacji przy wykonywaniu jastrychu, trzeba położyć dodatkową warstwę zabezpieczającą, na przykład z folii polietylenowej.

Izolacja balkonu i tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym i nieogrzewanym

Zarówno tarasy, jak i balkony i loggia usytuowane nad pomieszczeniami ogrzewanymi, to jedne z najtrudniejszych do wykonania elementów budynku. Wszystkie warstwy, jakie wchodzą w ich skład (zwłaszcza hydroizolacja tarasu i termoizolacja), muszą być wykonane z największą precyzją i od ich jakości zależy długość użytkowania tarasu, balkonu i loggii. To elementy, które są w dużym stopniu narażone na oddziaływanie zmiennych warunków atmosferycznych, dlatego izolacja powinna chronić je przed zawilgoceniem i utratą ciepła. W tym miejscu należy podkreślić, że taras powinien być ocieplony zarówno w przypadku, gdy znajduje się nad pomieszczeniem ogrzewanym, jak i nieogrzewanym. Mogłoby się wydawać, że na przykład taras nad garażem nie musi być izolowany, skoro nie jest to pomieszczenie ogrzewane. Przez nieocieplony taras jednak uciekać będzie ciepło z pomieszczeń przylegających do garażu, nawet jeśli ich ściany będą ocieplone. Dlatego też warstwę termoizolacyjną zaleca się wykonywać podobnie jak w przypadku izolacji dachu.

Ocieplenie tarasu najlepiej przeprowadzić od razu podczas budowy domu; nie warto zostawiać jej “na później”, ponieważ w istniejącym już budynku trudno będzie podnieść posadzkę o kilka centymetrów (a jak już wspomnieliśmy, należy ją podnieść o co najmniej 7 cm, najczęściej co najmniej 12 cm). Pozostanie więc położenie izolacji termicznej po bokach i od dołu, co jest rozwiązaniem połowicznym. Izolacja termiczna loggii, tarasu i balkonu stanowi część całego systemu, jakim jest ocieplenie domu. Możliwość zatrzymywania ciepła pozwala na zwiększenie wygody użytkowania, a także na zmniejszenie rachunków za ogrzewanie. Taras “przerywa” bryłę ściany, powodując jednocześnie przerwanie ocieplenia ściany zewnętrznej. Na utratę ciepła wpływają też drzwi tarasowe i okna, które często znajdują się tuż przy tarasie. Tworząc więc izolację termiczną, zwiększamy nie tylko komfort mieszkania, ale także trwałość budynku, ponieważ dzięki zmniejszaniu ryzyka skraplania się wilgoci na zimnych powierzchniach zmniejszamy ryzyko zawilgocenia, które w znacznym stopniu wpływa na niszczenie materiałów.

Taras wyłożony folią do hydroizolacji

Dobra izolacja termiczna i hydroizolacja tarasu

Staranność wykonania termoizolacji i hydroizolacji to jedne z najważniejszych czynników wpływających na trwałość tarasu. Drugi czynnik stanowi wysoka jakość materiałów wykorzystywanych do obu izolacji. Konstrukcja nośna, nazywana też płytą, to strop znajdujący się nad pomieszczeniem. To na niej właśnie układa się warstwy wykończeniowe i izolacyjne (stąd ich wysokość to co najmniej 12 cm). Ocieplenie tarasu ma za zadanie zmniejszyć straty ciepła, jak również zabezpieczyć płytę tarasu i okładzinę posadzkową przed uszkodzeniami, jakie wywołuje rozszerzalność cieplna. O czym należy pamiętać, wykonując ocieplenie tarasu?

• Nachylenie płyty spadkowej tarasu powinno wynieść 1,5-2%, dzięki czemu woda opadowa będzie mogła swobodnie spływać na zewnątrz, nie zalegając na tarasie.
• W płycie spadkowej wykonujemy paraizolację, na przykład w postaci folii budowlanej o gramaturze powyżej 150g/m², z zakładem na ściany sąsiadujące z tarasem lub też w formie grubowarstwowej izolacji bitumicznej z włóknami rozproszonymi. Na takiej warstwie kładziemy płyty termoizolacyjne.
• Do uszczelniania podpłytkowego wykorzystuje się poliuretanowy materiał do elastycznego klejenia płytek ceramicznych, a do tworzenia warstwy uszczelniającej cienkowarstwową zaprawę uszczelniającą lub dwuskładnikową żywicę.
• Hydroizolacja tarasu powinna być połączona z zabezpieczeniem cokołu.
• Mrozoodporne płytki ceramiczne stosowane do wykończenia tarasu mocuje się do jego zewnętrznej powierzchni przy pomocy zaprawy klejącej albo poliuretanowego kleju elastycznego.
• Wybierając płytki, należy zwrócić uwagę na stopień ich nasiąkliwości i wymiary (nie powinny przekraczać 33 x 33 cm).
• Do fugowania najlepiej użyć poliuretanowych fug trwale elastycznych, przy czym szerokość spoin nie może tu być mniejsza niż 5 mm.
• Produkty systemowe dają gwarancję, że pomiędzy poszczególnymi produktami nie zajdą niepożądane reakcje.
• Żywice balkonowe stanowią jednocześnie warstwę izolacyjną i posadzkę. Wykonane są one z komponentów żywic syntetycznych na bazie barwnej, elastycznej, poliuretanowej powłoki, która wykazuje dużą odporność i doskonałe właściwości uszczelniające.

Jak wykonać izolację termiczną tarasu nad pomieszczeniem nieogrzewanym i ogrzewanym?

Zanim przystąpimy do prac związanych z hydroizolacją i ocieplaniem tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym lub nieogrzewanym, musimy zadbać przede wszystkim o to, by nasza płyta spadkowa była nachylona pod odpowiednim kątem. Jeśli konstrukcja tarasu została już wykonana bez płyty spadkowej, to na tym etapie możemy jeszcze to naprawić. W tym celu wylewamy na stropie betonową warstwę spadkową. Należy ją wylać co najmniej na miesiąc przed kolejnymi pracami, by beton zdążył nabrać odpowiedniej wytrzymałości. Chcąc skrócić czas oczekiwania, możemy zastosować domieszki powodujące szybszy przyrost wytrzymałości betonu.

Jakie są kolejne kroki związane z izolacją tarasu, loggii lub balkonu?

• Po wykonaniu betonowej warstwy spadkowej przychodzi pora na obróbkę blacharską, a więc narożniki i profile. Wywiercamy otwory na narożniki i osadzamy do połowy kołki rozporowe, a następnie dopasowujemy profile.
• Teraz rozbieramy konstrukcję i nakładamy masę uszczelniającą w miejsce dopasowanych wcześniej elementów blacharskich. Ustawiamy je z powrotem i solidnie przykręcamy do podłoża. Montujemy łączniki do profili, a następnie uszczelniamy dylatacje silikonem sanitarnym. Szczeliny dylatacyjne, narożniki i krawędzie obróbek blacharskich zabezpieczamy dodatkowo taśmami uszczelniającymi.
• Para wodna w dużej mierze przyczynia się do niszczenia konstrukcji budynku, a przenikanie jej do głębszych warstw tarasu uniemożliwi paroizolacja. Możemy do niej wykorzystać folię z tworzywa sztucznego (folię polietylenową, folię polipropylenową, aluminiową folię paroprzepuszczalną) lub izolację bitumiczną z włóknami rozproszonymi.
• Teraz przychodzi pora na wykonanie termoizolacji z wykorzystaniem twardego polistyrenu ekstrudowanego lub styropianu.
• Na tym etapie powinna być wykonana warstwa dociskowa, która stanowi solidną podstawę, przenosi obciążenia wynikające z użytkowania tarasu i chroni przed uszkodzeniami powodowanymi rozszerzalnością cieplną. Grubość płyty dociskowej powinna wynosić co najmniej 4-5 cm.
• Na płycie dociskowej wykonujemy przeciwwilgociowe uszczelnienie podpłytkowe, które chroni izolację termiczną, a także inne warstwy tarasu, powodując, że woda opadowa nie przenika w głąb. Dzięki starannej hydroizolacji zabezpieczamy taras przed uszkodzeniami, jakie może powodować mróz (na przykład w przypadku, gdy powstają pęknięcia na zewnętrznej powierzchni płytek ceramicznych).
• Po wykonaniu omówionych warstw możemy położyć okładzinę ceramiczną, którą przyklejamy specjalną zaprawą albo klejem poliuretanowym. Jak już wspomnieliśmy, płytki ceramiczne nie powinny być zbyt duże – im mniejsza powierzchnia płytki, tym większa odporność na naprężenia powstające pod wpływem zmian temperatury.

Ocieplanie tarasu przez płynną izolację

Izolacja tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym i nieogrzewanym – dodatkowe informacje

Podczas prac związanych ze wszystkimi położonymi warstwami tarasu liczy się zarówno precyzja, jak i odpowiednio wybrany materiał izolacyjny. Równie duże znaczenie ma także prawidłowe zaprojektowanie całej powierzchni tarasu. O czym jeszcze trzeba pamiętać, by nasz taras był trwały i by służył nam bezproblemowo przez wiele lat? Ze względu na odkształcalność termiczną warstwa dociskowa powinna zawierać dylatacje brzegowe. Szczeliny dylatacyjne chronią taras przed pęknięciami. Powinny one mieć około 10 mm szerokości, a ponadto muszą przechodzić przez całą grubość płyty dociskowej i przez okładziny ceramiczne znajdujące się na tarasie. Dzięki temu jego powierzchnia nabierze wysokiej odporności na skoki temperaturowe.

Kolejny fragment konstrukcji, o który należy zadbać w szczególny sposób, stanowią miejsca łączenia tarasu i ściany budynku. Łatwo dostaje się tam woda opadowa, dlatego hydroizolacja tarasu powinna tu być wywinięta na ścianę, a następnie zabezpieczona cokołem (na przykład z płytek ceramicznych). Dzięki temu zmniejszymy podatność konstrukcji na niszczenie wywołane przez ewentualną wilgoć zbierającą się pomiędzy podłogą a ścianą. Między powierzchnią tarasu a cokołem należy zachować szczelinę, którą zabezpieczą silikon i taśma uszczelniająca. Na koniec dodajmy jeszcze kilka słów na temat balustrady. To element, który zwykle montowany jest w płycie konstrukcyjnej, przez co możemy mieć do czynienia z problemami związanymi z izolacją. Ponieważ słupki balustrady przechodzą przez wszystkie warstwy tarasu, torują one drogę dla wody opadowej, dlatego miejsce to wymaga szczególnie dokładnego uszczelnienia. Jeśli mamy taką możliwość, warto przytwierdzić słupki do czoła płyty konstrukcyjnej, dzięki czemu zabezpieczymy samą płytę tarasu oraz wszystkie jego warstwy.

O autorze

Dawid z Meblobranie.pl